ከዛስ እንዳትሉ (አስታወሰኝ ረጋሳ) … ከርቤ ብትታጠን ድኝ ብትታጠን ከላዩዋ አልጠፋ አለ የርኩሰት | ግጥም ከገጣሚያን

ከዛስ እንዳትሉ
(አስታወሰኝ ረጋሳ)
…
ከርቤ ብትታጠን ድኝ ብትታጠን
ከላዩዋ አልጠፋ አለ
የርኩሰት ታሪኳ የክፋቷ መጠን
…
እኔም ሞኛሞኙ
ምን እንዳስነካችኝ ጠንቅቄ ባላቅም
ጭራዋ ሆኛለሁ
በየሄደችበት ከሷ አልላቀቅም
…
(አሁን በቀደም ለት)
በተኛሁበት ላይ ወዳልጋዬ መጣች
ከዛስ አትሉኝም
ከዛማ ቦኋላ ካልጋዬ ጫፍ ወጣች
…
ከዛስ አትሉኝም
…
ከዛማ በኋላ
እጇን ገላዬ ላይ ስታርመሰምሰው
እስቲ ጉዷን ልየው
በማለት ዝም አልኳት እንዳንቀላፋ ሰው
…
መጀመሪያ እግሬን
ከዛም ወደላይ ከፍ
ምን ፈልጋ ይሆን
ምነካት እቺ እንከፍ
ብዬ ሳሰላስል ከራሴ ስሟገት
ሲመዘዝ አየሁት
ሊስም አሞጥሙጦ አፏ ወደኔ አንገት
…
አንድም ቃል ሳይወጣኝ ሳልደነባበር
ጉዷን ልየው ብዬ ዝም እንዳልኩኝ ነበር
(ከዛስ አትሉኝም)
…
ከዛማ በኋላ
አንገቴን
ግንባሬን
ጉንጬ ላይ
ከንፈሬን
ደረቴን
እንብርቴን ምናምን ምናምን
…
ብቻ የሆሆነ ቦታ ላይ
እጇ ድንገት ሲያርፍ እንዳይሆን አረገኝ
ምነካት እቺ ልጅ
በገዛ አልጋዬ ላይ
በማይሆን ሰአት ላይ ነገር ምትፈልገኝ!
…
ከዛ ደሜ ፈላ
ደሜ በጣም ሞቀ
…
(ከዛስ አትሉኝም)
…
ከዛማ በኋላ
ጉዷን ልየው ያልኩት አሳየችኝ ጉዴን
ስንት ዘመን ሙሉ
ውድ የነበርኩት ልጅ ረከስኩ ሁዳዴን
…
መቼም ያልጋ ነገር እንዲህ ነው አመሉ
ከዛስ እንዳትሉ።


ቻናላችንን ይቀላቀሉ
◦◦✧join
.. @habtamu39
@habtamu39
@habtamu39