ከሎ የሚላት ጠፋው! ቢጪንቀው ጠጋ ብሎ አቀፋት ተቆጥታ ገፋችው! ምርር አለችበት ከዚያ ወንድነቱ መጣበት ቆጣ አለ! ቀኑ ጨልሟል እጆችዋን ጠበቅ አድርጎ ጎትቶ ይዟት ወደ ኩችሩ ጫካ ገባ። ጫካው ውስጥ አያያዙን ሳያላላ ወደ እሱ በሃይል አስጠጋት አልታየወም እንጂ ሃጫ በረዶ ጥርሶችዋ በደስታ ተገልጠው ወደ የሰውነቱ ተላጠቀች ጨረቃዋ አካባቢውን በብርሃኗ አጥለቅልቃዋለች። ኩዩጉዎች ሎካዬንና ነጩን እባብ ስምንት ቀን ሙሉ ቢጠብቁም ከሰማይ ሳይወርዱላቸው ቀሩ: ተስፋ አልቆረጡም የተስፋ መቁረጥ ስሩ መጠራጠር ነው: ኩዩጉዎች ግን መጠራጠር አያውቁም ! ስለዚህ ሎካዬ የሰላም ምልክታቸው የሆነውን ነጩን እባብ ይዞ አንድ ቀን ከማህበረሰቡ ጋር ይቀላቀላል ብለው እየጠበቁት ነው: ጭፈራው አልተቋረጠምI ኩዩጉዎች ባለ ብዙ ቋንቋ ተናጋሪዎች ብቻ ሳይሆኑ በተለያዬ ስልት ጥሩ ደናሾችም ናቸው:: አቅመ ደካማነታቸው ለዚህ ችሎታ አብቅቷቸዋል:: ኒያንጋቶሞኛ ካሮኛ ሙርሱኛና ሐመርኛ ጭፈራ ይችላሉ: አንድ ቀን ታዲያ የኩዩጉ ልጃገረዶችና ጎረምሶች ሰውነታቸውን በአኖ አሰማምረው ለኢቫንጋዲ ጭፈራ ሲዘገጃጁ ዋሉ: አይደርስ የለም ከተበላ h ከተጠጣ በኋላ የጭፈራው ስዓት ደረሰ። ሁለት የምሽት ጭፈራ መሐንዲሶች ጎይቲና ደልቲ ቢኖሩም ጎይቲ ግን ያገባች በመሆኗ በምሽቱ ጭፈራ አንጀቷ እያረረ ተመልካች ሆነች። ደልቲ ጭፈራው እንደተጀመረ በርኮታው ላይ ቁጭ ብሎ እያሸጋገረ ጎይቲን ያያል: የኢቫንጋዲ እንዝርቷን አስታወሳት። አቤት ጊዜ የነበረውን ሲቀይር እንዴት ያውቅበታል ጎይቲ የኢቫንጋዲ ጭፈራ ተመልካች ሆነች! እንደ እናቷ ከጭፈራው ቦታ ራቀች? ከጎረምሳ ጋራ መፋተግ መተሻሸት... አቆመች: ጭፈራውን ስትሰማ የጎረሰችውን ተፍታ የምትሮጠው ቆንጆ የዳንሱን መድረክ የምትሞላው አበባ ባህል ጠወለግሽ አላት ደልቲ ያያታል! መሬቱ ላይ በግዴለሽነት ዝርፍጥ ብላ አይኖችዋ ያያሉ! ህሊናዋ ግን የት እንዳለ አይታወቅም፡ “እውን አንች ጨረቃ የትናንቷ ነሽ? እናንተ ከዋክብትስ እውነት ቦታችሁ እዚሁ ነበር... ምነው እናንተን ባረገኝ ከጭፈራውስ ባልርቅ ጥሩ ነበር..." የተናገረችው፧ አባባሏ ይብስ እንደ ሐምሌ ውርጭ አቀዘቀዛት። ጭፈራው ድሪያው ፍትጊያው ደርቷል። እሷ ግን ትዝታ ያንጎላጃታል “ጎይቲ ተብርዱ ብትሄጂ አይሻልሽም! ከንቱ ላትጫወች እዚህ ምን ትሰሪያለሽ? “ይእ ልያችሁ እንጂ! አይን መቼም አይከለከል። አንተ ምነው አትጫወት…” “ይቅርብኝ አንች ሳትኖሪ ይሻለኛል እንጂ..." “ልሂድልሃ” “ለምን? እኔ እሄዳለሁ።" “ወዴየት?” “አልርቅም፤ ወደዚያ ወደ ጫካው ቆየት ብዪ እመለሳለሁ “አንተ ከሄድህማ እኔስ ምን እሰራለሁ ተኝቼ በህልሜ ልይህ!" ደልቲ ትኩር ብሎ አይቷት ሄደ ከአይኗ እስኪሰወር አየችውና ከተቀመጠችበት ተነስታ ሄደች። ጨዋታው ግን ሞቋል፤ልጃገረዶች ይሣሣቃሉ… ይቀጥላል 5.4K viewsአትሮኖስ, 18:34
