ለምን አላማረብሽም?ለምን ተጫዋች አትሆኚም? ብቻ ሆነ ቋንቋዬ። የቤት ስራዎቿ ላይ በማይለቅ ቀለም | 🍂ISLAMIC TEAM🍂

ለምን አላማረብሽም?ለምን ተጫዋች አትሆኚም? ብቻ ሆነ ቋንቋዬ። የቤት ስራዎቿ ላይ በማይለቅ ቀለም እየሞነጫጨረ ይበልጥ ስራ የፈጠረባት ህፃን መሆኔ ጎልቶ ታየኝ።

<<ሂድ ትላት>> የነቢሎ ድምፅ ርቄ ከተሳፈርኩበት አባነነኝ። ሀዩ ነበረች ሁነታዬን አይታ ራቅ ብላ አስሸምድዳ የላከችው፤ ሳላስበው አይኖቼ እምባ አቅርረው ኖሯል ለካ።
<<ምን ልበላት?>>
<<ኦድሻለው በላት>>
<<ነቢሎ ይወድሻል ነው የምላት?>> ደስ እንዲለው እየተሞኘሁለት
<<አደለም አጎቴ ደሞ። ሀሚድ ይወድሻል በላት። አንተ እኮ ነህ የምትወዳት። ቅድም ሀዩን እንዳደረኳት አይተሃል አደል? አይኗን ጭፍን አድልጋትና ድምፅህን ቲኒት አድልገህ ነቢሎ ነኝ በላት። እኔን ስለምወደኝ እኔ መስለሃት ትታለቅሀች።>> አለና ሁለቱንም አይኖቹን እኩል ጨፍኖ ጠቀሰኝ።

የልጆቹ አስተዋይነት እየገረመኝ እንደተባልኩት ይቅርታዋን ለመጠየቅ ወደ ማዕድ ቤቱ አመራሁ። <<ዩስሪ ነቢሎ ነኝ...በአላህ አታልቅሺ፤ ሀሚድ እኮ ይወድሻል>> አልኳት የረጠቡ አይኖቿን በመዳፎቼ ከድኜ።
<<እኔም እወደዋለሁ ሀያቲ... ድሮስ ሊጠላኝ አምሮት ነበር? ሽንኩርት አቃጥሎኝ ነው እንጂኮ ደህና ነኝ>> ለቅሶ በዘጋው ድምጿ እምባ የቀላቀለ ሳቅ እየሳቀች።
<<አየህ እኔን መስለሃት እኮ ነው። ካሁን ቡኋላ ካስለቀሰሽ እኔን ትሊኝ እሺ አክስቴ ዩስላ>> ነቢሎ ይበልጥ በራሱ ብልሃት ተጀነነ። ሁላችንንም በየዋህነቱ አሳቀን።

<<አክስቴ ዩስላ... እነዚህን ወልገይነቦች ልብላቸው?>> አለ ወደ ቆሻሻ መጣያው እየጠቆመ። ዩስራ ልትሸፋፍን ሮጠች... እኔ ቀደምኳት። ከተሰበረ ሰሃን ጋር በርከት ያለ መጠን ያላቸው ወርገይነቦች ተጥለዋል... ቀን ለምሳ ከቀረቡልን በመልክም ሆነ በጠረን ይበልጥ የሚያስጎመጁ ናቸው? የተሰበረውን የሸክላ ሰሀን አንስቼ ተመለከትኩት... ትዝ አለኝ! ጠዋት ወደ መዐድ ቤቱ እንዳስገባላት የጠየቀችኝ ሰሀን ነው። በችኮላ እየወጣሁ ከጀርባዬ የሰማሁት የሚሰበር እቃ ድምፅ ታወሰኝ። ከጠረጴዛውስ ጎን ምን ነበር?... የቆሻሻ መጣያው! ሱብሃነላህ እንዴት አላስተዋልኩም?... ለካ እኔ ነኝ። እኔ ነኝ የግማሽ ሰዐት ስራዋን የሙሉ ቀን ፍዳ የቸለስኩበት፤ እኔ ነኝ የሚጣፍጥ ሙያዋን በችኮላ የይድረስ ስራ ያስገመትኩት። እንዳግዛት ስትጠይቀኝ የጠረጴዛው ጫፍ ላይ ወርወር አድርጌው በመውጣቴ ሰሀኑ ከመሬት ወድቆ ምግሙም በቀጥታ ከፊሉ መጣያው ውስጥ ተበትኖ እንዳይሆን ሆኖ አክትሞለት ነው የሚሆነው። እሷ ግን ረሃቧን እንድትውል ለፈረድኩባት እናቴ አይን ውሃዋ እንዲሞላ ቀኗን ስትሰዋ ዋለች፤ ስድቡን ችላ የባሏን አይብ ሸሸገች። ታዲያ ማን ነው የማን ልጅ?

<<ሀሚ ዝም ብሎ ነገር ነው። የማይጣፍጡት ናቸው... ማለት ካልተበሉ ብዬ..>> አሁንም ከራሴ እንዳልጣላ ትሸፋፍንልኛለች። ቃላቶቼ ይቅርታን ለመጠየቅ ፈርተው እርስ በእርሳቸው እየተጠላለፉ ምላሴን አሰሩት። ዝም ብዬ ወደደረቴ እቅፍ አድርጌአት ማንባት ጀመርኩ። እሷም የሙሉ ቀኑን ብሶት፤ ደረቴ ላይ ልጥፍ ብላ ሲቃ እስኪያፍናት አራገፈችው። ሀዩ ነቢሎን ይዛው ጊቢው ውስጥ ለመጫወት ወጡ። ነቢሎ በሰበቡ የናፈቀው ጨዋታ ሞላለት።
.
.
.


@islllllaamic
@islllllaamic