2021-08-17 20:23:21
♡:｡.｡ እዮሪካ ｡.｡:♡
ክፍል 22
ደራሲ - አብላካት
ወደ ቤት መሄድ እያስጠላኝም ቢሆን እራት ልጋብዝሽ ሲለኝ እምቢ ብዬ ቤቴ አደረሰኝ። ተሰናብቼው ወደ ውስጥ ገባሁኝ....እናቴን በረንዳው ላይ ቁጭ ብላ ሳያት እሮጬ ሄጄ እግሯ ስር ተደፋሁኝ....
"ምነው ልጄ ምን ሆንሽ ?" አለችኝ
"ይቅርታ አድርጊልኝ እናቴ አጥፍቻለው አንቺ መምታትሽ ልክ ነበር"
"ልጄ እኔ እኮ አንቺን መምታት ቀርቶ በሙሉ አይኔ እንኳን ለማየት እምሳሳልሽ እንቁ ልጄ ነሽ...እኔ እማቃት ልጄ ከባለጌ ጋር የምትመላለስ ተራ ሰው አደለችም...አንቺ ለራስሽም ለሰውም ክብር ያለሽ ጨዋ ነሽ....ማንም እየተነሳ የንግግር መርዙን በረጨብሽ ቁጥር መልስ እየሰጠሽ ከሄድሽ ትጎጂብኛለሽ ብዬ እንጂ እኔ ለነሱ ወግኜ አልነበረም። ያም ሆኖ ግን መምታት አልነበረብኝም እኔንም ይቅር በይኝ"
" አይ እናቴ አንቺ ልክ ነሽ በሰዓቱ ይቅርታ ማለት አይጠበቅብሽም" ብዬ ጉልበቷን ሳምኳት...
"በይ አሁን እራት ሰርቻለው እንግባና ላቅርብልሽ" ብላኝ ወደ ውስጥ ገባን....ሰላም ተሰማኝ እድሜ ለአባ ያዕቆብ ....አንዳንዴ ስናጠፋ እሚያርመን መንገድ ሲጠፋን እሚመራን ሰው ከጎናችን መኖሩ አንድም እንዳንወድቅ አንድም እንዳንስት ይረዳናል። እናቴ ያቀረበችልኝን እራት በልቼ ለነገ ለትምህርቴ እሚያስፈልገኝን ነገር ለማዘገጃጀት ወደ ክፍሌ ገባሁኝ። ነገ እነ ሳባን ሳያቸው ምን ሊሰማኝ እንደ ሚችል ሳስብ ግን ውስጤ ተረበሸ....ግን ደግሞ እነሱ የራሳቸውን ውሳኔ ከወሰኑ እኔም ነገሮችን ችላ ብዬ ማለፍ እንዳለብኝ አባ ያዕቆብ ነግረውኛል። እቃዎቼን እያስተካከልኩኝ ስልኬ ጠራ ይስሐቅ ነበር..... ከሁሉም ይበልጥ በእሱ ነው የተናደድኩት ከማንም በላይ አስተዋይ እና ለነገሮች እማይቸኩል ነው ብዬ እማስበው እሱን ነበር ዛሬ ግን ሊሰማኝ እንኳን ፍቃደኛ አልነበረም። አንዳንዴ ሰዎች ባሰብንበት አይውሉም.....በተቃራኒው ለሳቢ ይወግናል ብዬ እማስበው አቤል ከእኔ ጎን ነበር። በእርግጥ ሁላችንም እርስ በእርስ ያለን ፍቅርም ክብርም እኩል ነው.... ማንም ማንንም አያስበልጥም ቃላችንም ይሄ ነበር ነገር ግን ዛሬ.....ብቻ ይሁን እስቲ ሁሉም እሚሆንበት የራሱ ምክንያት አለው። እቃዬን አስተካክዬ ስጨርስ ለማይለፍ ደወልኩለት...ምን ልለው እንደሆነ ግን አላውቅም ብቻ ግን ውስጤ ደውዪለት የሚል ስሜት ስለተሰማኝ ነው የደወልኩት።
"ሰላም አመሸሽ ቃልዬ ?"
"ይመስገን። እንዴት አመሸህ ?"
"ደህና ነኝ አልተኛሽም እንዴ ?"
"አይ እቃ እያስተካከልኩኝ ነበር። ለቀኑ ላመሰግንህ ፈልጌ ነው የደወልኩት ከረበሽኩ ይቅርታ"
"አይ አልረበሽኝም እንደውም ድምፅሽን ስለ ሰማሁኝ ደስ ብሎኛል። ምስጋናም አያስፈልግም"
"እሺ በቃ ይሄንን ለማለት ነበር ጠዋት ስለምነሳ ልተኛ ሰላም እደር"
"እንዳልሽ ሰላም እደሪልኝ እወድሻለው" ....የሆነ ነገር ልቤ ላይ ተሰማኝ ደስ አለኝ
"እኔም እወደሀለው ቻው" ብዬ ስልኩን ዘጋሁት። ለምን እየፈራሁት እንደሆነ ባላውቅም ግን መውደዴን አልጠራጠርም። ላጣው አልፈልግም ከእሱ ጋር ስሆን ሰላም ይሰማኛል ሌላ አለም ውስጥ እንዳለው አድርጌ ነው እምቆጥረው። መልካም ሰው ነው ንፁህ ልብ አለው ፤ የአብዛኛው ሴት ምርጫ ነው። እወደዋለው አዎ የኔ እንዲሆን እፈልጋለው ምናልባትም ማለት ካለብኝ አፈቅረዋለው ግን ደግሞ እንዳላጣው እፈራለው...... ብቻ እስቲ አሁንም ስለ ሁሉም ነገር ፈጣሪ ያውቃል። በጠዋት ለመነሳት ብዬ ተኛሁኝ። ሊነጋጋ ሲል እንደመባነን አልኩና ከእንቅልፌ ነቃሁኝ በመስኮት በኩል ጀምበሯን እያየሁ እራሴን ለማነቃቃት ሞከርኩኝ ልብሴን ለባብሼ ከክፍሌ ስወጣ....ሳሙኤል ፊት ለፊት ቆሟል.... በውስጤ በቸር አውለኝ አልኩኝ። ላልፈው ስል እጄን እንደመያዝ አለ....ወደ ኋላ ሸሸት እያልኩኝ....
"ምነው ?" አልኩት
"ብር ፈልጌ ነበር" ...አለኝ። አለማፈሩ ገርሞኝ ትክ ብዬ አየሁት
"እና እኔ ጋር አስቀምጠሀል እንዴ ለምን እኔን ትጠይቀኛለህ ?"
"ለማዘር አንቺ ብር እንደምትሰጫት አውቃለው ስለዚህ ቢኖርሽ ነው እና ለኔም እንድትሰጪኝ ነበር አታስቢ እሚመለስ ነው" .... የአንዳንድ ሰው አይናውጣነት ግን ለከት የለውም የታንሽ ታናሹ ሆኜ ከእኔ ብር ሲጠይቅ ከዛም አልፎ እኔን ለመስደብ ላይ ታች እሚል ልጅ ዛሬ ሲቸግረው እኔ ጋር መምጣቱ ያስገርማል ኧረ ያበሳጫል...
"እኔ ምንም ብር የለኝም። ይቅርታ እረፍዶብኛል" ብዬው ወጣሁኝ.....የግቢው ብር ጋር ስደርስ...
"ኧረ እንደዚህ ነው ያገናኘናል ጠብቂ" አለኝ.... አሁን ከሚያደርገኝ የከፋ ምን ሊያደርግ ፈለገ። ምንም መልስ ሳልሰጠው ከግቢ ወጣሁኝ..... አንዳንድ ሰዎች አስፈላጊነታችን እሚታያቸው ቀን ሲጎድልባቸው ነው። ለስራ አለቃዬ ክላስ ከመግባቴ በፊት መደወል እንዳለብኝ ትዝ ሲለኝ ደወልኩለት....
"ሰላም አደርክ ስዩም ?"
"ደህና ነኝ። እንዴት አደርሽ ?"
"ፈጣሪ ይመስገን። ይቅርታ ስዩም ቀድሜ መንገር ነበረብኝ ግን እኔም ትላንት ነው ያወኩት ዛሬ ትምህርት እጀምራለው እና ስራውን ምን ማድረግ እንዳለብኝ ልጠይቅህ ነበር"
"አታስቢ አቶ ማይለፍ ትላንትና አሳውቆኛል። እናም ስራሽን ከትምህርት እንደወጣሽ መተሽ መስራት ትችያለሽ።" አለኝ......
"እእ እሺ ስዩም አመሰግናለሁ። መልካም ቀን" ብዬ ስልኩን ዘጋሁት። ማይለፍ ለኔ ብሎ እሚያደርግልኝ ነገር ሁሉ ከቀን ቀን እየጨመረ ነው...ባዘንኩኝ ቁጥር ከጎኔ አይጠፋም ከማንም በፊት ለምፈልገው ነገር ደራሽ ሆኖኛል። ምን ላድርግ በፍቅር ልክሰው ሲገባ እኔ ግን በችግር አረንቋ ተከብቤ ጊዜ እንኳን ሰጥቼ ደስተኛ አላደረኩትም እያልኩኝ ከእራሴ እየተሟገትኩ ስሄድ አስፓልቱ ዳር ጋር መኪናውን አየሁት..... እሮጬ ስሄድ መኪናው ውስጥ አልነበረም ተበሳጭቼ ልመለስ ስል ከኋላ መቶ አቀፈኝ እና በጆሮዬ "አፈቅርሻለሁ" አለኝ.... "እኔም አፈቅርሀለው" ብዬ ተጠመጠምኩበት..... ደስታ ተሰማኝ.....እፎይታ .... የመኪናውን በር ከፍቶልኝ ገብቼ ትምህርት ቤት አደረሰኝ።
አዲስ አበባ ዩኒቨርሲቲ ብዙ ትዝታዎችን ያሳለፍኩበት.....ወደ እረፍት ከምውጣታችን በፊት ከግጓደኞቼ ጋር ደስተኛም ነበርን በዛውም ልክ ብዙ ውጣውረዶችን አሳልፈናል ግን ሁሉንም አብረን ነው የተወጣናቸው። ዛሬ ግን ብቻዬን ነው ያለሁት....ግቢ ውስጥ ሁሉም በእኛ ጓደኝነት ይቀናል... ከተማሪ እስከ አስተማሪ ስል እኛ እማያወራ የለም....ነገሮች በዚህ መንገድ እንዲሄዱ ፍላጎቱ አልነበረኝም.....ግን ደግሞ ሁሉም እሚሆንበት የራሱ ምክንያት አለው መቀበል ባልፈልግም መሆኑ እማይቀር ነው። ወደ ክላስ ስገባ እነሳቢ የበፊት ቦታችን ላይ ተደርድረዋል። ምንም ሳልሰራ እንደጥፋተኛ ሰው በሙሉ አይኔ ለማየት ፈራኋቸው አጠገቤ ያለው ወንበር ሄጄ ተቀመጥኩኝ ።
አንዳንዴ ሳንሳሳት ሳናጠፋ እኛ ትክክል ሆነን ሳለ ሰዎች እንደጥፋጠኛ ሲቆጥሩን አምነን እንቀበላለን። በውስጣችን እውነት እያለ ስህተት እንዳልሰራን እያነው ወቃሾቻችን ፊት ስንሆን ለምን የጥፋተኝነት ስሜት እንደሚሰማን አይገባኝም። ከአቤል በስተቀር ማናቸውም ሊያናግሩኝ አልመጡም....
ይቀጥላል....
ቀጣዩ ክፍል 100 ሲደርስ ይለቀቃል እያነበባችሁ አስተያየታችሁን አድርሱኝ...
ለአስተያየት - @Yetomah_Bot
✯┄┅┅✿❀ ❀✿┅┅┄✯
@Ketbeb_Mender
@Ketbeb_Mender
✯┄┅┅✿❀ ❀✿┅┅┄✯
3.6K views17:23
የ
