የቤተ ክርስትያን የልደት ቀን (በዓለ ሃምሳ) በብሉይ ኪዳን፣ በዓለ ሃምሳ ከፋሲካ  በዓል በኋላ | ያሬዳውያን

የቤተ ክርስትያን የልደት ቀን (በዓለ ሃምሳ)

በብሉይ ኪዳን፣ በዓለ ሃምሳ ከፋሲካ  በዓል በኋላ ሃምሳ ቀናት ተጠብቆ የሚከበር በዓል ነው።  በፋሲካ በዓል እስራኤላውያን ከግብፅ ባርነት መውጣታቸውን እንደሚዘክሩ ሁሉ፣ የበዓለ ሃምሳንም በዓል እግዚአብሔር ለሙሴ አሥሩን ትእዛዛት  መስጠቱን ይዘክሩበታል።

በመሲሑ አዲስ ቃል ኪዳን ውስጥ፣ የፋሲካ በዓል የክርስቶስ ሞት እና ትንሳኤ፣ የሰዎች ከዚህ ኃጢአተኛ ዓለም ወደ እግዚአብሔር መንግሥት የወጡበት “መውጣት” አዲሱን ትርጉሙን አግኝቷል።  በአዲስ ኪዳንም እንዲሁ፣ የጴንጤቆስጤ በዓል ፍጻሜውን ያገኘው በክርስቶስ ደቀ መዛሙርት ላይ መንፈስ ቅዱስ በወረደው "በአዲስ ህግ" መምጣት ነው።

በዓለ ሃምሳ በደረሰ ጊዜ ሁሉም በአንድ ቦታ አብረው ነበሩ።  ድንገትም እንደ ኃይለኛ ነፋስ ጩኸት ያለ ድምፅ ከሰማይ መጣ፥ ተቀምጠው የነበሩበትንም ቤት ሁሉ ሞላው።  እንደ እሳትም የተከፋፈሉ ልሳኖች ታዩአቸው።  በሁሉም መንፈስ ቅዱስ ሞላባቸው…(ሐዋ.2፡1-4)።ክርስቶስ ለደቀ መዛሙርቱ የገባው መንፈስ ቅዱስ በበዓለ ሃምሳ ቀን መጣ (ዮሐ 14:26፣ 15:26፤ ሉቃ 24:49፤ ሐዋ.  ሐዋርያት 'ከላይ ያለውን ኃይል' ተቀብለው ኢየሱስን ከሞት የተነሣው ክርስቶስ ንጉሥና ጌታ እንደሆነ መስበክና መመሥከር ጀመሩ።  ይህ ቅጽበት በተለምዶ የቤተክርስቲያን ልደት ተብሎ ይጠራል።

በበዓለ ሃምሳ በሚደረገው ሥርዓተ አምልኮ፣ የመንፈስ ቅዱስ መምጣት ከመለኮታዊ ሥላሴ፡ አብ፣ ወልድ እና መንፈስ ቅዱስ ሙሉ መገለጥ ጋር በአንድነት ይከበራል።  የመለኮት ሙላት የሚገለጠው መንፈስ ወደ ሰው ሲመጣ ነው፣ እና የቤተክርስቲያኑ ዝማሬዎች ይህንን መገለጥ እግዚአብሔር እራሱን የገለጠበት እና እራሱን ለፍጥረታቱ አለም የሰጠው የመጨረሻ ተግባር አድርገው ያከብራሉ።  በዚህ ምክንያት የጴንጤቆስጤ እሑድ በኦርቶዶክስ ባህል ውስጥ የሥላሴ ቀን ተብሎም ይጠራል.  ብዙ ጊዜ በዚህ ቀን የቅድስት ሥላሴ ምስል- በተለይም የክርስትና እምነት ቅድመ አያት ለሆነው ለአብርሃም የተገለጠው የሦስቱ መላእክቶች ምስል በቤተክርስቲያኑ መሃል ላይ ይቀመጣል።  ይህ ምስል ከጥንቱ የጴንጤቆስጤ ምስል ጋር የሚያገለግል ሲሆን ይህም የእሳቱ ልሳኖች በማርያም እና በአስራ ሁለቱ ሐዋርያት ላይ ሲያንዣብቡ የሚያሳይ ነው።

በጰንጠቆስጤ ዕለት የኢየሱስ ክርስቶስ ተልእኮ የመጨረሻ ፍጻሜ እና የእግዚአብሔር መንግስት መሲሃዊ ዘመን የመጀመሪያ ጅምር በዚህ ዓለም በመሲሁ ቤተክርስቲያን ውስጥ በምስጢር ይከወናል።  በዚህ ምክንያት ሃምሳኛው ቀን ከዚህ ዓለም ገደብ በላይ የሆነ የዘመኑ መጀመሪያ ሆኖ ይቆማል፣ ሃምሳውም ያ ቁጥር ለዘለአለማዊ እና ሰማያዊ ፍጻሜ የሚያመለክተው በአይሁድ እና በክርስቲያን ምሥጢረ ሥጋዌ፡ ሰባት ጊዜ ሰባት፣ አንድ ሲደመር ነው ።ስለዚህም ጳጉሜን የምጽአት ቀን እንላታለን ትርጉሙም የመጨረሻው መገለጥ ቀን ማለት ነው።  የፍጻሜ ቀን ተብሎም ይጠራል፣ ፍችውም የመጨረሻው እና ፍፁም የሆነበት ቀን ማለት ነው (በግሪክ eschaton መጨረሻ ማለት ነው)።  መሲሑ ሲመጣና የጌታ ቀን ሲቃረብ፣ “እግዚአብሔር፡— መንፈሴን በሥጋ ለባሽ ሁሉ ላይ አፈሳለሁ” የሚልበት “የመጨረሻው ዘመን” ይከፈታልና።  ይህ በጴንጤቆስጤ የመጀመሪያ እሁድ በተሰበከችው የክርስቲያን ቤተክርስቲያን የመጀመሪያ ስብከት ላይ ሐዋርያው ​​ጴጥሮስ የጠቀሰው ጥንታዊ ትንቢት ነው (ሐዋ. 2፡1 7፤ ኢዩ 2፡28-32)።

አሁንም ልብ ሊባል የሚገባው የጰንጠቆስጤ በዓል ከብዙ መቶ ዓመታት በፊት የተከናወነ ክስተት ብቻ አይደለም.  ዛሬ በቤተክርስትያን ውስጥ በእኛ ላይ ሊደርስ የሚገባው እና ዛሬ የምንኖረው ሊሆን የሚገባ ነው።  ሁላችንም ከመሲሁ-ንጉሥ ጋር ሞተናል እና ተነስተናል፣ እናም ሁላችንም የእርሱን መንፈስ ቅዱስ ተቀብለናል።  እኛ “የመንፈስ ቅዱስ ቤተ መቅደሶች” ነን።  የእግዚአብሔር መንፈስ በውስጣችን ይኖራል (ሮሜ 8፤ 1ቆሮ 2-3፣ 12፤ 2 ቆሮ 3፤ ገላ 5፤ ኤፌ 2-3)።  እኛ፣ በራሳችን የቤተክርስቲያኑ አባልነት፣ በቅዱስ ቁርባን ውስጥ “የመንፈስ ቅዱስን ስጦታ ማኅተም” ተቀብለናል።  በዓለ ሃምሳ በእኛ ላይ ደርሶብናል።

የጰንጠቆስጤ መለኮታዊ ቅዳሴ በገላትያ ጥቅስ እንደገና የሶስት ቅዱስ መዝሙርን በመተካት ወደ ክርስቶስ መጠመቃችንን ያስታውሳል።  ከመዝሙራት የተውጣጡ ልዩ ጥቅሶችም የተለመዱትን የቅዳሴ መዝሙሮችን ይተካሉ።  መልእክቱ እና የወንጌል ንባቦች መንፈስ ወደ ሰዎች እንደሚመጣ ይናገራሉ።  እግዚአብሔር አሕዛብን ወደ መንፈሱ አንድነት ሲያገናኝ የባቢሎን መገለባበጥ  ይዘመራል። ቅዳሴው  በመንፈስ አነሳሽነት በተጻፉት የሐዋርያት ሥራ መላውን አጽናፈ ዓለም ወደ አምላክ መረብ መሰብሰቡን ያውጃል።  “የሰማይ ንጉሥ  እውነተኛው ብርሃን  መንፈስ ቅዱስ ሆይ“መጥተህ በእኛ ኑር”  ሲዘምር እና “ሰማያዊ መንፈስን ተቀበልን” የሚሉት ዝማሬዎች አይተናል። 

መንፈስ ቅዱስን በእነርሱ ላይ በማውረድ ዓሣ አጥማጆችን እንደ ጥበበኛ የገለጽክ አምላካችን ክርስቶስ ሆይ ቡሩክ ነህ በእነርሱም ዓለምን ወደ መረብህ ሳብህ።  የሰው ፍቅረኛ ሆይ ክብር ላንተ ይሁን! ልዑል ወርዶ ቋንቋዎችን ሲያደናግር አሕዛብን ከፋፈለ።  ነገር ግን የእሳት ልሳኖችን ሲያከፋፍል ሁሉንም ወደ አንድነት ጠራ።  ስለዚህ በአንድ ድምፅ መንፈስ ቅዱስን እናከብራለን! መንፈስ ቅዱስ ሆይ ነእሳት ልሳን አከፋፍለህ ወደአንድነት እንት ወደ ቅድስት ቤተክርስትያን ሰብስበን አሜን።

ፍሬ ሃይማኖት ሰንበት ት/ቤት